Moje nadzieje nie zawsze się spełniają, ale zawsze mam nadzieję.

 Myśl o przemijaniu wszelkich ziemskich spraw jest źródłem nieskończonych cierpień i nieskończonych pocieszeń.

 Ludzie są wolni, ponieważ są zdolni do mądrości i szlachetności. Wolność nie jest niczym więcej, niż zasługą na to, co najwspanialsze w naturze człowieka.

 Nie jesteśmy w stanie obejść się bez idei rzeczy, które oznacza, że zawsze ograniczamy rzeczywistość do tego, co dla nas wygodne, lub co najwyżej do tego, co jesteśmy w stanie zrozumieć.

 Żaden człowiek nie jest wystarczająco mądry sam z siebie, tak jak nikt nie jest wystarczająco niewiniątkiem aby zrozumieć istotę bytu, zagadkę iskry boskiej obecnej w nas.

 Filozofia jest w stanie namalować obraz prawdy, ale każda próba zamknięcia tej prawdy w schemacie jest niemożliwa; jest jak pragnienie użycia dwuwymiarowego obrazu, by uchwycić w pełni trzeci wymiar. Tendencja ta prowadzi do utraty głębi i różnorodności rzeczywistości.

 Dwie rzeczy napełniają umysł coraz nowym i rosnącym podziwem i czcią, im częściej i uporczywiej zastanawia się nad nimi, to stworzona gwiazda nad mną i moralny prawo we mnie.

 Jaki kraj, taki sen.

 Decyzje o tym, co jest realne, a co nie, zależą od naszej teorii o istnieniu. Takie decyzje są trudne, ponieważ należy zrozumieć, że istnienie nie jest oczywistym faktem, a ci, którzy traktują je jako takie, popełniają błąd metafizyczny.

 Człowiek jest tylko krukadłem, na którym czas uderza swoim młotem, kształtując go według swojego widzimisię. To nie my kształtujemy czas, ale czas kształtuje nas, ukierunkowuje nasze losy i wypełnia naszą egzystencję swoim nieodwracalnym biegiem.

 Jeżeli nawet życie ludzkie jest bezcenne, postępujemy zawsze tak, jakby istniało coś, co jest więcej warte niż życie ludzkie... Ale co?