Wiem, że nic nie wiem.
Drwić sobie z filozofii, znaczy naprawdę filozofować.
Na pewno wiecie, że proste drogi są zawsze nudne, że interesujące jest to, co skomplikowane, pełne zakrętów, znaków zapytania i niewiadomych. Tak też jest z naszym życiem. Kiedy jedynie płynie, jest to po prostu zwykły, banalny sposób na upłynięcie czasu. Dopiero kiedy zaczyna miejsca malować, tworzyć, wymyślać, staje się tętniącą emocjami, wartymi przeżycia przygodą.
Przyczyna, która nie działa,nie jest w ogóle przyczyną.
Zdecydowanie twierdzimy, że nic nas nie zdziwi, ale istnieje rzadki gatunek mądrości, który nadal może nas zasztokować.
Szanujmy prawo każdego człowieka do bycia tym, kim jest. Wolność nie polega na robieniu tego, co chce każdy, lecz na byciu tym, kim się jest. Brak wolności to brak możliwości bycia sobą.
Granice i skuteczność mądrości, zdrowia, hartu ducha, wytrwałości, cierpliwości, odwagi i innych takich sił człowieka zależą nie od niewiadomych ważników losu, lecz od nas samych, od tego, na ile poznajemy swoje możliwości, warunki rozwoju, sposoby wykorzystania i kreowania siebie, warunki własnej pomyślności i spełnienia. Przez człowieka, dla człowieka, a także przeciwko niemu, a nawet, niestety, bez niego, może działać tylko on sam.
Sens życia polega na tym, aby cieszyć się z niego i czynić go piękniejszym dla każdej ludzkiej istoty.
Żadnych „jeśli", „oraz", „ale". Żadnego odstępstwa od reguł. Jedna miara dla każdego.
Co z tego, że stoisz na środku skrzyżowania, jeżeli nie masz chęci, by iść dokądkolwiek?
