Niektóre bitwy wygrywają miecze i włócznie, a inne gęsie pióra ...

 Rzeczywistość to jest
coś, co nie znika, kiedy przestaje się w to wierzyć.

 Ona jest czuła i cierpliwa. Jest ołtarzem i ofiarą.

 Czuje, że ma już dość zmartwień.
Dość kłopotów. Dość tego, że zawsze gdy poznaje kogoś, kto jest w stanie ją zrozumieć, on zaraz odchodzi.

 Człowiek jest jak fajka z gliny - jest kobietą, ale przeciąga przez siebie całe kosmiczne złoto. A potem krzyczy, że go to męczy. Kobieta jest jak kawałek złota - mężczyzna próbuje z niej wydobyć całą srebrną korę. A potem krzyczy, że go to męczy.

 Za stłumione emocje w końcu trzeba zapłacić.

 Maskowanie się i tajemniczość wydają się konieczne w życiu melancholika.

 Przez rodziców i zasrana szkołę człowiek ma później prawie bez przerwy nieczyste sumienie.

 Takie jest życie. Ludzie są mili tylko wtedy, kiedy węszą jakąś korzyść.

 Widzisz, dajesz się złapać przeszłości i stajesz się bezużyteczny w teraźniejszości.

 Kiedy słabną konie, wilki zaczynają atakować sanie.