Kiedy człowiek jest przygnębiony, nie może się nawet zastanowić.

 I zniknął. O tym, że w ogóle tutaj był świadczyły zaparowane od naszych oddechów szyby.

 Człowiek to ktoś, kto nosi
w sobie coś większego niż on sam.

 Położę mój świat u twoich stóp, Anastasio.

 Nigdy i nic nie żałuj, bo to, co było, czymś Ci służyło. Głupstwem jest cierpieć z powodu tego, co było, bo to, co było, jest kroplą w morzu tego, co jeszcze może być.

 Słowa mają rozmaite rozmiary, gęstość, głębię, ciężar.

 Jedyna różnica między mną a szaleńcem to fakt, że nie zrobiłem nic szalonego.

 Kultura rodzi ludzi, którzy umieją i chcą pisać, lecz nie mają nic do powiedzenia.

 Musimy żyć. Żyć tak, by później
nikogo nie musieć prosić o wybaczenie.

 Żyjemy w nieszczęściu, trzeźwość jest dla nas cierpieniem.

 Jak się czujesz, kiedy
wiesz, że coś tracisz? Uciekasz od tego biegiem czy stąpasz powoli?