Czasem od rozpaczy do pogodzenia się z losem trzeba pokonać ...
Czasem od rozpaczy do pogodzenia się
z losem trzeba pokonać bardzo długą drogę.
Nadzieja czyni nas niewolnikiem, rozpacz – wolnym człowiekiem.
Sądzę, iż miarą poezji, a może i religii, jest miłość człowieka do człowieka, którą one budzą.
Teraz dopiero sobie przypominam, jaka jest najlepsza odpowiedź, kiedy kobieta pyta, czy dobrze w czymś wygląda. A mianowicie na pytanie: jak wyglądam?- odpowiada się: szczupło. I w ogóle się
z nimi nie wchodzi w dyskusję.
Bieguny leżą tam, gdzie je sobie sami wyznaczymy.
Chwila prawdziwej miłości jest całym celem, sensem i znaczeniem życia.
Najpierw zaszło słońce, potem zaszedł fakt, a w rezultacie i ona.
Każdy zna ogrom swego cierpienia i tylko on sam może ocenić, czy jego życie ma sens.
Jej córka musiała być szczęśliwsza od córek innych ludzi.
Szczęście zwalnia ludzi z obowiązków.
Ocknęła się po raz kolejny z koszmarnego snu, tylko po to, by stwierdzić, że rzeczywistość również jest koszmarem.