
Tyle mam ci do powiedzenia. Gdybym się nie wstydził i ...
Tyle mam ci do powiedzenia. Gdybym się nie wstydził i gdyby był na to czas.
Żeby wiedzieć,
trzeba się dowiedzieć.
Gdybym między tymi
tłumami mógł zgubić samego siebie.
Bary i cmentarze pękają w szwach od niezastąpionych przyjaciół.
Wszyscy skrywamy w najgłębszych zakamarkach duszy jakiś sekret.
Trudno jest cierpieć, ale najtrudniej jest patrzeć, jak cierpią Ci, których naprawdę kochamy. Cierpienie zmienia człowieka, zmusza do refleksji, do redefinicji siebie, do zrozumienia tego, co jest naprawdę ważne.
Człowiek, który poddaje się losowi, staje się ludzkim wrakiem.
Łatwo komuś nagadać w gniewie, trudniej to potem naprawić.
Okazuje się, że przygnębienie to cholernie uzależniający narkotyk.
W żadnej innej historii na świecie nie było żadnej sytuacji, która by się choć trochę przypominała temu, co mieliśmy tu. Weźcie każdą dyscyplinę, począwszy od fizyki przez chemię, geologię, astronomię, wszystko - i wszystko to musieliśmy zrozumieć.
Nie "miałaś szczęścia".
Zasługujesz na nie. To naprawdę
normalne chcieć więcej niż daje ci życie.