Byłaby wolała, żeby ją dręczył i poniżał, byle ją kochał ...
Byłaby wolała, żeby ją dręczył i poniżał, byle ją kochał - to wiedział.
I myślał, że mimo tego wszystkiego co zrobił i czego nie zrobił, mimo swojej niewdzięczności, swojego niezrozumienia, niewiedzy, błędów, jego życie było pełne piękna.
Miałam swoje marzenia w zasięgu ręki, lecz właśnie zrozumiałam, że do nich nie dorosłam.
Miała blond włosy i usmiech, który zdawał się nigdy nie znikać.
O to właśnie chodzi w
zaufaniu. Nigdy nie masz pewności.
Na tym świecie cieni i świateł wszyscy, każdy z nas, musimy odnaleźć swoją własną drogę.
Najlepsze w czytaniu jest to, że
uciekasz ze swojego życia, możesz
przeżyć setki, a nawet tysiące innych żyć.
Chyba nigdy nie jest za późno i na nic
nie jest za późno, kiedy w grę wchodzi
człowiek. Nawet tego, który odszedł, można
dogonić, nie dopędza się tylko pociągów!
Żal to okropne uczucie. Zżera od środka, aż w końcu doprowadza człowieka do ruiny.
Książka raz przeczytana staje się jedynie trofeum. Niczemu więcej nie służy.
Bo oto jest taki czas, w którym człowiek dowiaduje się wszystkiego o sobie. Głęboko w duszy dostaje wiedzę, taką jaką nie da mu żaden człowiek, żadna książka.