Użalanie się nad sobą było luksusem, na który nie miała ...
Użalanie się nad sobą było luksusem, na który nie miała czasu.
Udostępnij:
Inspiracje:
(...) bo nie ma na świecie mienia większego niż mieć siebie nawzajem.
Niekiedy uwolnienie gniewu jest gorszym błędem niż powściągnięcie go.
Ludzkie istnienie jest ulotne jak pasma mgły.
Im częściej człowiek o czymś rozmyśla, tym mniej się tego boi.
Ważne jest, aby się nie poddawać.
Każda dusza promienieje Bożym światłem.
Miłość? Jak można ją było znieść? Cierpieć z miłości? Gorzej. Cierpieć, bo nie ma miłości? Jeszcze gorzej. Cierpieć, bo jest, cierpieć, bo nie ma, cierpieć, że na co dzień nic o niej nie wiadomo.
Taka już ludzka natura, że pragniemy najbardziej tego, czego mieć nie możemy. Kochamy to, co mają inni, a nudzi nas to, co sami posiadamy. I tak jak rzadko udaje się nam sięgnąć po gwiazdkę z nieba, tak też z rzadka trwamy w miłości do tego, co zdobywamy bez większego trudu.
Ideał trwa tylko przez moment, więcej nie można od niego wymagać.
Trzeba strasznie dużo przeżyć, żeby dało się powiedzieć: "to nic".