Zaraza nie jest na miarę człowieka.

 Czasem dorośli są jak dzieci. A dzieci za szybko dorastają.

 Słuchaj mnie uważnie, panie Garron,
bo właśnie mówię ci, że cię kocham.

 Kiedy widzę, co życie robi z ludźmi, to śmierć wcale nie jest taka najgorsza.

 Zamiast zostać kimś szczególnym, stałam się jego słabością.

 Przyjaciel to ktoś, dzięki komu chce mi się żyć w najtrudniejszych nawet sytuacjach.

 A kiedy człowiek uwielbia
czytać, otwiera się przed nim cały świat.

 Czułam się bardzo samotna przy nich wszystkich.

 Takie jest życie. Ludzie są mili tylko wtedy, kiedy węszą jakąś korzyść.

 - Nie umawiam się z nieznajomymi. - oświadczyłam.
- Na szczęście ja tak. Przyjadę o piątej.

 Dobra książka to rodzaj alkoholu - też idzie do głowy.