(...) kosmos bezsenności jest wielowarstwowy i literacki.

 Pamiętajmy, że nie znamy tajemnic ludzkiej duszy, nie wiemy nigdy kiedy i jak może wystrzelić jakaś nieznana nam karabinka w serce. Człowiek to nie jest prosta sprawa.

 Niedoskonałość jest elementem Twojej siły.

 Zarzuty można odeprzeć, pretensje zbagatelizować, za obrazę przeprosić. Na obojętność jednak nie ma rady.

 Złość to tylko mały przecinek we wściekłości.

 I przez sekundę, oni i my, w naszej katastrofie, spojrzeliśmy sobie w oczy.

 Bo też nie ma większej
nienawiści, niż zrodzona z bliskości.

 Zdrada nie jest już taka fajna, kiedy to ty jesteś zdradzany.

 Jaki sens miałoby stwarzanie mnie, gdybym istniała jedynie we własnej osobie?

 Uczucia same w sobie nie są złe. Liczy się to, co z nimi zrobimy.

 Po to są właśnie najlepsi przyjaciele.
Tak właśnie postępują.
Pilnują, żebyś nie spadł w przepaść.