Im dłużej żyjesz, z tym większej liczby marzeń rezygnujesz, aż ...

 Rozkosz nie uznaje żadnych kajdan;
jest największa, gdy zrywa je wszystkie.

 Człowiek bez boga jest jak ryba bez roweru.

 [...] zaczęli już rozumieć, że mnie się nie da zrozumieć.

 Może to nie jest pozór. Może
wszystko jest takie, jak wygląda. I to,
czym jesteśmy dla ludzi, jest ważniejsze, niż to, czym jesteśmy we własnych oczach.

 Zaszumiałaś koło mnie jak gałąź pełna kwiatów i liści.

 Jeśli się nie uszanujesz, inni tym bardziej cię nie uszanują.

 Uderza mnie, jak dziwni potrafią być ludzie. Widujesz ich każdego dnia - wydaje ci się, że ich znasz - a potem okazuje się, że nie znasz ich wcale.

 Ludzie są jak książki. Na początku oceniamy je po okładce, a potem, gdy zaczynamy czytać, zauważamy, że liczy się to, co ukryte jest pomiędzy stronami.

 Nie wierzyła już wyłącznie w ten świat. On jest tylko mitem, snem.

 Czy nerwy, zakończenia nerwowe w opuszkach palców, mają własną pamięć?