Mogę was nauczyć, jak uwięzić w butelce sławę, uwarzyć chwałę, ...

 Oddech jednego człowieka, niby nic, a przecież to wszystko.

 Świat jest brudny, a im dłużej się człowiek na nim obraca, tym bardziej nasiąka tym brudem.

 (...) wiele cię czeka łez i bólu, bo za najwyższe szczęście trzeba zapłacić.

 I byłoby to wszystko śmieszne, gdyby nie było takie smutne.

 Ile milczenia oznacza samotność?

 I cóż to za świat, który naprzód obdziera z ideałów, a potem skazuje obdartego?

 Czasami nasze serca trochę pękają.

 Człowiek ma jednak niespożytą zdolność odradzania się na nowo.

 Każdy występek jest pospolity, tak samo jak każda pospolitość jest występkiem.

 Im dłużej żyjesz, z tym większej liczby marzeń rezygnujesz, aż nie zostaje ci kompletnie nic.