Kto abstrakcyjnie kocha całą ludzkość, kocha prawie zawsze samego siebie.

 Nawet najgorsze można wybaczyć. Niemożliwe może stać się możliwe. Najtrudniej jest wybaczyć samemu sobie.

 Babcia Weatherwax nigdy się nie
gubiła. Zawsze doskonale wiedziała,
gdzie się znajduje, czasem tylko nie
była pewna, gdzie jest wszystko inne.

 A na nieznajomych można czasem bardziej liczyć, chociażby dlatego, że jest ich więcej.

 No cóż, można było zrobić tylko jedno. Zachować się odpowiedzialnie i dojrzale. Czyli ukryć dowody.

 Mówią, że nieszczęścia chodzą
parami, ale ja należę do nieszczęść najlepiej czujących się w samotności.

 Niekiedy spotykamy ludzi zupełnie nam obcych, którymi zaczynamy się interesować od pierwszego wejrzenia, jakoś raptownie, znienacka, za nim choć słowem się do nich odezwiemy.

 Kiedy zaczynasz się śmiać, zaczynasz zdrowieć.

 Dzieci są bystrzejsze, niż nam się wydaje. Dlatego tak bardzo je zawsze ranimy.

 Oto moja dziewczyna.
Twarda jak bawełniana kulka.

 Wnoszę z miny bliskiej puszczenia pawia, iż tą wiadomością jest pan całkowicie zaskoczony.