Kto abstrakcyjnie kocha całą ludzkość, kocha prawie zawsze samego siebie.

 Nie ma potężniejszej siły niż obietnica.

 Wiem, że czasami gubimy coś bezpowrotnie, to się zdarza. Pamiętamy, że mieliśmy to kiedyś
i już. Tyle, że to, co zgubiliśmy, bywa wszystkim, cośmy mieli.

 Nie wierzę, że ktokolwiek mógłby pokochać potwora.

 Wydaje mi się, że nieraz myślenie szkodzi.
Czasem musisz posłuchać serca i zaufać instynktom.

 Człowiek jest tylko człowiekiem, gdy ukierunkowuje swój wysiłek na osiągnięcie niemożliwego. Wtedy zaczyna żyć, naprawdę żyć.

 Rzeczywistość często przerasta fikcję.

 Świadomość własnych ograniczeń ratuje życie częściej niż skalpel.

 Taki jasny promyk w morzu nawiedzonych pedagogów.

 Pośród śmierci nadal żyjemy.

 Ten kto nie szanuje i nie ceni swej przeszłości nie jest godzien szacunku teraźniejszości ani prawa do przyszłości.