
Kto abstrakcyjnie kocha całą ludzkość, kocha prawie zawsze samego siebie.
Kto abstrakcyjnie kocha całą
ludzkość, kocha prawie zawsze samego siebie.
Ja wiem jedno: jeżeli życie jest iluzją, to i ja nie jestem niczym więcej, a złudą tylko.
Wieczność kocha dzieła czasu.
Mury wznosi się nie bez powodu.
Wyrastają nie po to, by nas powstrzymać.
Wyrastają po to, by nam pokazać, jak
bardzo czegoś pragniemy.
(...) niczego nie należy zakładać z góry. W ten sposób łatwo sobie zrobić krzywdę.
Miłości też trzeba się nauczyć,a ja o tej sztuce nie miałem pojęcia.
Bo krew na razie jeszcze mi się nie zmęczyła nigdy.
Kiedy kobietę trzyma przy życiu czyjaś miłość, i nagle ta miłość zostaje jej odebrana, żeby nie umrzeć, musi zamienić to uczucie na inne, równie silne: nienawiść.
Chwila nieuwagi, a ludzie, których znasz, zmieniają się nie do poznania.
Prawdę można ujrzeć wyłącznie oczami śmierci.
Trudno ocenić piękno świata, kiedy się wątpi w samą jego wartość.