(...) jeśli ciało ludzkie podziurawić kulami, traci ono całą swą ...

 Podobno nastolatki potrafią przespać cały dzień.

 Należy wszelkie sprawy osobiste zostawić za drzwiami. Ogarniać świat trzeba umysłem, nie sercem. Serce jest zawodne jak zawiłości losu, ma swoje uwarunkowania, sympatie i antypatie, wszystko więc rozstrzygać musi umysł.

 Im bardziej się człowiek starzeje, tym większym smakiem musi się wykazać, żeby docenić życie.

 Oplatam się ciasno ramionami, aby nie rozpaść się na kawałki.

 Niestety, prawda
niemal zawsze jest niedowcipna.

 Wszystko, co zdarza się raz, może już się
nie przydarzyć nigdy więcej, ale to, co zdarza
się dwa razy, zdarzy się na pewno i trzeci.

 Nie należy kwestionować
cudów albo skarżyć się, że nie są one
całkiem zgodne z czyimiś oczekiwaniami.

 Miłość to wspaniała rzecz.

Dzięki niej życie jest coś warte.

 Odbierając człowiekowi strach, niską inteligencję lub nieszczerość, odbieramy ich współczucie. Odbierając agresję, odbieramy motywację lub zdolność
do asertywności. Odbierając egoizm, odbieramy instynkt samozachowawczy.

 Nie ten powinien być smutny, któremu nie ziściły się sny, ale ten, który nigdy nie marzył.