Czasami w trudnych sytuacjach,
można pomylić współczucie z miłością.
Odwraca się do mnie z uśmiechem. Jak
on się ładnie uśmiecha: prosto w moje serce.
A wówczas pozdrowił Śmierć
jak starego przyjaciela i poszedł
za nią z ochotą, i razem, jako równi
sobie, odeszli z tego świata.
Nasze prawdziwe osobowości
są głęboko ukryte w tych fałszywych.
-A jak mówisz na latarkę? Ręczny miotacz fotonów?
Prosiłeś mnie, tato: Kiedy umrę, przypnij mnie do nieba.
Wspólne zbrodnie i ponure tajemnice wiążą bowiem ludzi z sobą silniej niż miłość...
Marzenia nie są po to, by się spełniać..
Lecz ja jestem człowiekiem poważnym. Tak. Nie mam czasu na marzenia.
Nie chcę być z kimś, kto uzupełni moją duszę, chcę kogoś, kto ją otworzy. Chcę mieć wybór.
