Nasza cywilizacja prędzej upadnie od własnej obojętności niż na skutek ataku z zewnątrz.
Tylko Bóg umie kochać. My jesteśmy tylko dobrymi aktorami
Ale serce ma własny rozum i robi, co chce, zwłaszcza kiedy umiera.
Nadchodzi porywisty wiatr, burza, nagle odłamki świata zaczynają latać. Wymyka się to spod kontroli, wszystko staje się chaosem, niewiele jest tak przerażającego jak mocnienie pandaemonium natury.
A kiedy ona cię kochać przestanie, zobaczysz
noc w środku dnia, czarne niebo zamiast gwiazd,
zobaczysz wszystko to samo, co ja. Zobaczysz.
Nagle doznał wrażenia, że to jakaś gra, której reguły nie są mu znane.
Żyj i daj żyć, nie osądzaj, bierz
życie takim, jakie jest, i radź sobie
z nim, wszystko będzie dobrze.
(...) tylko w naszych czasach tak się o miłości nie mówi.
Stałam się samotną wyspą.
Spustoszoną wojną ziemią, na której nic
nie rośnie i gdzie horyzont jest nagi. Tak to ja.
Dotyk jej dłoni nadal przypomina muśnięcie anioła.
