Mężczyzna nie umie żyć dla miłości. Ale umie żyć dla człowieka.
Jestem chora na wieczny niedosyt miłości. Nie chcę pokarmu, chcę zjadać miłość.
Wszystko robi się mniejsze, kiedy wyciągnąć to na wierzch.
Prawda to usankcjonowane kłamstwo. Prawda nie istnieje.
(...) byłem jedynym powiernikiem, tajemnica zbliża. I bardzo oddala.
Grzeczność nie mogłaby istnieć bez odrobiny hipokryzji.
I chociaż żyję teraz w nowym świecie pełnym
smutku i kłamstw, temu beznadziejnemu chłopcu
po raz kolejny udaje się sprawić, że się uśmiecham.
Czasami, Louis, zmarli są lepsi. Ten, kto to powiedział, pewnie miał na myśli, że nie cierpią, nie czują bólu, nie troszczą się o przyszłość.
Nie płacz, że coś się skończyło, tylko uśmiechaj się, że ci się to przytrafiło.
A wszystko może się zmienić wraz z ostatnim słowem.
