
Bóg karze nas za brak wyobraźni.
Bóg karze nas za brak wyobraźni.
Dziecko, które wstydzi się matki to po prostu dziecko, które jeszcze za mało przeżyło.
Jeden to samotna liczba.
Po tylu gorzkich dniach
dali ci nadzieją, marynarzu.
Czas więc, kapitanie, otrząsnąć się,
porzucić dom i wyruszyć znowu na morze.
Kobieta prawie zawsze żyje w nieszczęściu.
Czasem nie ma nic trudniejszego niż rozmowa z człowiekiem, który dysponuje siłą milczenia.
Ciężki jest kamień i sporo waży piasek,
lecz rozdrażnienie z powodu głupca jest cięższe od obu.
Ludzki świat jest... pokręcony!
Komórki wpojonej podejrzliwości nie giną, żyją w ludzkiej psychice, dają przerzuty.
(...) co się źle zaczyna, może się skończyć tylko lepiej.
Wielu byłoby równie tchórzliwych jak ja, gdyby tylko wystarczyło im odwagi.