Smutek to Piękno.

 Chciałabym, żeby mój cień wstał i szedł obok mnie.

 (...) banalni ludzie przystosowują się do świata, a ci niepokorni przystosowują świat do siebie.

 Tak trudno mi zachowywać się właściwie, gdy jestem przy tobie.

 Trudno wypuścić z ręki coś czego człowiek się kurczowo trzymał. Nawet kiedy to coś jest najeżone cierniami. Może zwłaszcza wtedy.

 Jesteśmy szaleńcami z tego szpitala przy szosie, psychoceramikami, stukniętymi garnkami ludzkości.

 Życie nie jest łatwe, miłe i przyjemne.

 Strzeż się maski człowieka, który nazbyt otwarcie chce ci ukazać swoje oblicze.

 Doceń ich, to szlachetne i niezwykle cenne klejnoty.

 Statek jest bezpieczniejszy, gdy kotwiczy w porcie, nie po to jednak buduje się statki.

 Bądźmy dzielni, pamiętajmy: najgorsze, co może się zdarzyć jest najgorszym, co może się zdarzyć.