
W świecie według Garpa wszyscy jesteśmy przypadkami beznadziejnymi
W świecie według Garpa wszyscy
jesteśmy przypadkami beznadziejnymi
Nie ma nic równie smutnego, jak niechciane książki. Przypominają złamane serca.
Po prostu nie mogę zrozumieć, jak sama tylko prawda może komuś wystarczać.
Prosiłeś mnie o słowo? Oto ono: NADZIEJA.
Bez bólu nie ma zdobyczy.
I coraz większa była/nad moim dniem wieczność.
Takie jest moje zdanie i ja się z nim zgadzam.
Nigdy nie zrzekaj się prawa do własnych wyborów moralnych.
Kto nie umie w potrzebie rozstać się ze skarbem, jest jak niewolnik w pętach.
Nigdy nie szanuje się ludzi, którzy
sięgają wyżej własnego nosa.
Bogatemu diabli na żarnach mielą.