Kiedy człowiek na kogoś czeka, czas wlecze się w nieskończoność.

 Przeszłość jest po to,
żeby się z niej uczyć,
a nie po to, żeby nią żyć.

 Otuliła się wiosennym powietrzem i muzyką, która wypełniała wnętrze samochodu.

 Najtrudniej skończyć tę robotę, której się nie zaczęło.

 Nie ma złych dzieci. Są tylko dzieci niekochane.

 Płacz to przyznanie, że stało się coś złego. Że nie wszystko jest piękne i błyszczące.

 Są ludzie, z którymi od pierwszej chwili znajdujesz wspólny język. A potem bez względu na upływ czasu, dzielące was kilometry albo dni milczenia wystarczy, jedno spojrzenie i znów rozumiecie się bez słów.

 Niektórzy nawet milczą modlitwą.

 - Nie jesteś zwyczajna, Gwendolyn - wyszeptał, gładząc mnie po włosach. - Jesteś całkiem, zupełnie niezwykła.

 Wszyscy zdajemy sobie sprawę, że niektóre gwiazdy przypominają te, które widać na niebie, choć dawno przestały świecić. Wciąż widzimy ich blask, lecz one są martwe.

 Życie nie polega na poszukiwaniu odpowiedzi, jak nas uczono, lecz raczej jest sztuką dowiadywania się, jakie pytania powinniśmy zadawać.