Że twój mrok nie zdoła zgasić mojego światła. Obiecaj.

 Wszystko już wiemy o narodzinach człowieka, ale o śmierci nadal nic.

 Nadal mamy kulturę zamiatania spraw najważniejszych i najistotniejszych pod dywan. Mieszkania mamy wciąż za małe, a dywany takie wielkie...

 Gotów jestem umrzeć dla ciebie, ale nie będę dla ciebie żył.

 Czy już w czasie spadania umiera się ze strachu?

  Czasami zamykają się drzwi, żeby mogły otworzyć się wrota. Nie mogą być otwarte jednocześnie, bo zrobi się przeciąg (...) Zakręty tak naprawdę prostują nasze życie i zawsze będą w nim tacy przyjaciele,
co powypadają z zakrętów
i już nigdy do nas nie wrócą.

 Ironia życia leży w tym, że żyję się je do przodu, a rozumie do tyłu.

 Jestem sama, mimo że otacza mnie tłum ludzi...

 Jedyne, co jest wszystkim przeznaczone, to śmierć.

 Kto elektroniką wojuje, ten od elektroniki ginie.

 Bez bólu, bez poświęcenia nie osiągnęlibyśmy nic!