
Zabawne, jak możliwości dodają skrzydeł. Zabawne jak rzeczywistość ściąga z ...
Zabawne, jak możliwości dodają skrzydeł. Zabawne jak rzeczywistość ściąga z powrotem na ziemię.
Było jej tylko przykro, że dziwny splot wydarzeń odmienił jej serce
i że uczucie, które się w nim zalęgło,
musiało zostać zduszone
przez absurdalny
wybryk losu.
– Dla ciebie zatrzymałbym świat.
Bawię się świetnie szkoda, że was tu nie ma - zamiast mnie.
Nie należy wspinać się na szczyt, jeśli się nie wie, co leży po jego drugiej stronie.
Samotność…
Odnoszę wrażenie, że to milczenie z samym sobą.
Mówienie do nikogo, patrzenie na nic, brak wszystkiego i niczego. Po prostu jest się w pustce i z tej pustki nie wyprowadzą mnie żadne drzwi, nawet otwarte…
Ludzie już niczego nie oczekują, bo są zawalenia wszystkim sto razy za bardzo: sto razy za dużo informacji, sto razy za dużo obrazków, sto razy za dużo kolorów.
Kto odchodzi jest winien. Zbrodnia i kara, wina i zadośćuczynienie. A zadośćuczynieniem ma być jego samotność. Albo karą. I odrzucenie.
Gdy tylko człowiek staje się
w czymś mistrzem, winien zostać uczniem w czymś innym.
Szaleństwo to niemożność przekazania swoich myśli.
Ileż razy, żeby nazwać to, co czuję, musiałem to najpierw przeczytać.