
Wszystkich zrównuje proch; rodzimy się nierówni, równi umieramy.
Wszystkich zrównuje proch; rodzimy się nierówni, równi umieramy.
Czas i tak każdemu dołoży, pamiętaj o tym.
Ludzie często domagają się prawdy, ale rzadko lubią jej smak.
Jeśli człowiek odpowiada za swoje czyny, to gdzie tkwi jego wina? W jego ciele, w jego duszy czy w jego tożsamości?
Dyscyplinę budują konsekwentnie realizowane małe akty odwagi.
Od kiedy zacząłem myśleć samodzielnie, nie zadowalało mnie proste szczęście kota wygrzewającego się w słońcu.
Wyłazić nieumarłe ścierwa-rykną.- Łowcy wampirów po was przyszli!
Żyłeś jak głupiec i spotkał cię los głupca.
Nie chcę o tym teraz myśleć - postanowiła.- Jeżeli zacznę o tym myśleć teraz, będę się musiała martwić. Nie ma powodu, aby sprawy nie miały się ułożyć tak, jak tego chcę(...)
Łatwo być samemu, kiedy jest to twój własny wybór, znacznie trudniej, kiedy człowiek jest do tego zmuszony.
Każdy z nas jest kruchy niczym szkło, nawet w najbardziej sprzyjających okolicznościach.