Jak mierzyć stratę? Jak liczyć, ważyć, oceniać smutek?

 Jesteśmy świadomymi swych czynów dorosłymi i to, co robimy za zamkniętymi drzwiami, jest wyłącznie naszą sprawą.

 Co warte jest życie, kiedy nikt już nie wymawia twojego imienia?

 Najpierw uśmiechy, potem kłamstwa. Dopiero potem kule.

 Kochać - to znaczy wznieść się ponad siebie.

 Nie da się przejść rzeki suchą stopą.

 Strach jest jak choroba, gorączka, która przejmuje nad tobą kontrolę.

 Trzeba uczyć się lekcji, profesor nie musi być ten sam.

 Długo szuka się przyjaciela, szybko się go traci.

 Ciemność to pojęcie względne.

 W ten czy inny sposób wszystko w końcu sprowadza się do polityki.