Dobre uczynki mogą ranić bardziej niż cokolwiek innego.

 To ciągła bliskość, a nie separacja sprawia, że miłość przemija.

 Co za sytuacja! Kto postawiłby znanego przestępcę na czele ważnej dziedziny działalności państwa? Oprócz, powiedzmy, przeciętnego wyborcy.

 Weź los w swoje ręce, bo inaczej on weźmie cię w swoje.

 (...) człowiek zakochany jest najpiękniejszą osobą na świecie.

 Jest we mnie coś, co nie do końca odpowiada ogólnie przyjętym normom, zasadzie „w zdrowym ciele zdrowy duch”. Pociągają mnie nie te rzeczy, co trzeba: lubię pić, jestem leniwy, nie mam boga, polityki, idei ani zasad. Jestem mocno osadzony w nicości, w swego rodzaju niebycie, i akceptuję to w pełni. Nie czyni to ze mnie osoby zbyt interesującej. Nie chcę być interesujący, to zbyt trudne.

 My nie kochamy się – my tylko wytwarzamy miłość między sobą.

 Nie ma nic groźniejszego niż „być może".

 Rano nad wodą wszystko człowieka cieszy, gdyż dzień mu jeszcze nie spowszedniał i nikt mu go jeszcze nie zdążył zatruć.

 Pozostał nam już tylko niesmak, po tych kłamstwach ukrytych w dyskretnych gestach.

 Smuciła się, że będzie tęsknić za nim każdego dnia aż do śmierci. I płakała nad sobą i zmianami, które w niej zaszły, bo czasami nawet zmiana na lepsze jest jak mała śmierć.