Samodoskonalenie to największa przygoda.
Los był chorobą,na którą przyszło mu w życiu cierpieć.
Jesteśmy tu wszyscy jakby spłowiali. Szare włosy, szare serca, szare sny.
Człowiek raz ugryziony przez węża nie chce chodzić po trawie.
Ten świat jest opętańczo piękny, nie dlatego że jest, ale że ja go tak widzę.
Nie rozmawiając o problemach, można udawać, że ich nie ma. Bo ten, kto widzi, co jest nie tak i chce o tym dyskutować, naraża się na zmagania, ból i żal.
Jeśli więc śmierć miała być sensem życia, wówczas życie nie miało już sensu.
Gra się takimi kartami, jakie się ma, nawet jeśli są kiepskie.
Widzieć ostro, wyraźnie ten świat.
"Każde spojrzenie może być ostatnim".
Jeden jedyny przyjaciel w zupełności zaspokaja ludzkie zapotrzebowanie na przyjaźń.
