Puchatek spojrzał na obydwie łapki. Wiedział, że jedna z nich jest prawa, i wiedział jeszcze, że kiedy już się ustaliło, która z nich jest prawa, to druga była lewą, ale nigdy nie wiedział, jak zacząć.
A kiedy nie ma już
nadziei, czas staje się karą.
[...] albowiem niepewność jest najstraszliwszą ze wszystkich tortur.
Kto dwa zające goni, żadnego ni uchwyci.
Jak przejść przez życie, jeśli nie można zapomnieć tego wszystkiego, co zniszczyliśmy?
Kochać kogoś, to przede wszystkim pozwalać mu na to, żeby był, jaki jest.
Nie da się nawet opowiedzieć, dlaczego pewnych rzeczy nie da się opowiedzieć.
Najcenniejsze są proste przyjemności.
Możesz być otoczona przez chmury, ale zawsze będziesz dla mnie jak słońce.
Chorujemy przed śmiercią po to, byśmy mogli odwyknąć od własnego ciała.
Zazdrość to podatek, jaki się płaci od sukcesu.
