Ludzie tworzą miejsca, a miejsce tworzy ludzi.

 Błogosławię was, moje dzieci... A niech was wszyscy diabli!

 Każdy kiedyś przegrywa,
lecz i z porażki można
wiele wynieść.

 Mój mały człowieczek w transie tworzenia samego siebie.

 Albo szybko wyzdrowieję, albo będę się staczała coraz niżej i niżej jak gasnąca gwiazda.

 Wojna ta powinna była nauczyć nas przynajmniej jednego. Litości dla wszystkich tych bezrozumnych stworzeń, które znosić muszą nasze nad sobą panowanie.

 Pytasz, dlaczego płaczę? Nie pytaj. Popatrz w moje oczy. A jeśli zobaczysz tam siebie, po prostu odejdź.

 Najgorszą torturą jest czekanie.

 Czekolada jest tańsza niż terapeuta i nie trzeba się z nią wcześniej umawiać.

 Wiem, że zawsze, kiedy czegoś chcę, wystarczy trochę poczekać, żeby o tym zapomnieć.

 Dalekosiężne plany są luksusem, na który nie możemy sobie pozwolić.