Ludzie tworzą miejsca, a miejsce tworzy ludzi.

 Żadna miłość, przyjaźń, szacunek nie jednoczy tak, jak wspólna nienawiść do czegoś.

 Gdy zaś inne stworzenia wzrok spuszczają w ziemię, człowiek otrzymał postać wyniosłą, miał nakaz patrzeć w niebo, twarz zwracać ku gwiazdom.

 Czyja kosa pierwsza, tego miedza szersza.

 Aby poznać siebie, trzeba się wystawiać na próbę. Tylko tak może się przekonać każdy, na co go stać.

 Przebaczenie - powiedział na głos do swojego psa - to zrezygnowanie z mojego prawa do zranienia ciebie, ponieważ ty mnie zraniłeś.

 Im dłużej żyjemy, tym dłuższy cień rzucają ściany naszego więzienia.

 Czas to największy skurwysyn... nic nie da wymazać.

 A gdyby się okazało, że wszyscy gonimy za czymś, co od dawna jest w naszym posiadaniu?

 Z niczym nie należy przesadzać, także ze szczerością.

 Może dziewięćdziesięciu dziewięciu na sto ludzi Cię zawiedzie, ale piękno świata tkwi w błędzie statystycznym.