Wyobraźnia, nie iteligencja czyni nas ludźmi.

 Czasem całe życie zależy od nieistotnego drobiazgu.

 Niektóre kobiety to pułapki, w które wpadamy i z których już nie chcemy się uwolnić.

 Największym skarbem człowieka jest życie. Trzeba przez nie przejść tak, by nie zranić drugiego człowieka, bo jutro możemy już nie mieć okazji powiedzieć “Przepraszam”.

 Słuchanie lub czytanie bez zastanowienia to daremny trud.

 Gdy bieda włazi drzwiami, miłość wlatuje oknem.

 Książki mają duszę, duszę tych, którzy je piszą, którzy je czytają i którzy o nich marzą.

 Człowiek niezdolny wybierać to już nie człowiek.

 Pytaniem nie można nikogo skrzywdzić.

 Kto żyje w męczarni, jest jakby umarły.

 Na mordercę zawsze można liczyć, że błyśnie kunsztowną prozą.