Któż jednak powie, że za tymi chmurami nie ma słońca?

 Lepiej cierpieć niż nie czuć, że się żyje.

 Ja nigdy nie będę wiedziała, jakie to uczucie, co wtedy przeżywałam.

 Co komu pisane, temu w wodę kamień.

 Na ziemi nic nie ma
większej mocy od słów.

 Być może każdy ma swoje prywatne niebo.
Albo piekło –
to zależy tylko od nas.

 Wyobraźnia to złodziej buszujący w skarbcu trzeźwego umysłu.

 Zwierzyć się ludziom, znaczy coś w sobie zabić.

 Milej duszy, gdy się z nią druga wzruszy.

 (...) balansuję wciąż pomiędzy pragnieniami zupełnej samotności, by czytać i pracować, a tak wielką potrzebą ludzkich gestów i słów.

 To, co słuszne, i to, co łatwe to dwie różne rzeczy.