Jego doskonałe usta. Usta, które całowałam codziennie.

 Jeżeli sami nie nadamy rzeczom jakiegoś charakteru, utoniemy w tej nijakości.

 -Przed śmiercią - powiedział Lalit - nie można uciec. Trzeba ją przyjąć, kiedy nadejdzie.

 Jasne, teraz gdy dama w zielonym była zajęta przypomniał sobie o mnie.

 Najlepiej się temu nie dać. Pozbierać się jest dziesięć razy trudniej, niż rozsypać.

 Warto się przypatrywać światu, nie zerkać nań jedynie.

 Wieczność to bardzo długo. Więc jeśli już trzeba ją z kimś spędzić, to ja chyba wolałbym z kimś niemożliwym... ale interesującym.

 Nadzieja zmienia życie, daje siłę temu, kto nie ma nic innego.

 Serce ma swoje powody,
których rozum nie ogarnia.

 Nie ten kto z tobą tańczy,
nie ten, który się śmieje,
a ten kto z tobą płacze,
jest twoim przyjacielem.

 A kiedy umiera marzenie, ciemność wypełnia miejsce przez nie osierocone. W ciemności zaś (...), budzą się potwory.