I świat pod skrzydłami białego szumu stał się zupełnie cichy.

 Jeśli nie pozna się smaku poziomek z cukrem, nie prosi się o nie każdego dnia.

 Jedynym określonym i ostatecznym wiekiem jest śmierć.

 Nikt się do mnie nie odzywa, nawet popielniczka.

 Rozum jest dziwką.

 Nie chciała go pocałować. Nie pamiętała nawet, jak to się stało. Po prostu ich usta nagle się zetknęły i znalazła się w jego objęciach.

 A póki serce bije, nadzieja nie umiera.

 Ludzie są jak płatki śniegu, każdy jest inny....

 Niestety, nie mogę się wytłumaczyć, ponieważ nie jestem teraz sobą.

 Sukces nigdy nie jest efektem słomianego zapału,
tu trzeba przejść przez prawdziwy ogień!

 Tylko dwie rzeczy są nieskończone: wszechświat oraz ludzka głupota, choć nie jestem pewien co do tej pierwszej.