Przebywanie wśród ludzi, pomagało.

 Był jej narkotykiem. Uzależnieniem, z którym nie potrafiła zerwać. Co więcej, nie chciała zerwać.

 To ja was zabiłam, myślę, mijając stertę trupów. I was. Was też.

 Jednym z największych koszmarów systemu sowieckiego jest mania legalnego likwidowania ofiar, nie wystarczy komuś strzelić w łeb,trzeba jeszcze żeby o to na procesie pięknie poprosił.

 Zawsze jest coś, czego nie powinno być.

 Mam tajemnicę.
I to nie jedną z tych przyjemnych.

 W tym kraju można być tylko pijakiem lub bohaterem. Normalni ludzie nie mają tu nic do roboty.

 Trzeba uważać z marzeniami, bo mogą się spełnić.

 Po śmierci człowiek staje się zdecydowanie bardziej wrażliwy.

 W każdym razie mamy do siebie jakąś słabość, to jest ważne.

 Jeśli opóźniamy dzień zbiorów, owoce gniją. Problemy odłożone na potem nie przestają rosnąć.