Życie niszczy człowieka, zdziera go jak podeszwę.

 Bardziej niż umrzeć, chciałem tylko jednego: żyć.

 Winisz siebie za to, kim jesteś. A to niczyja wina i nic nie możesz zmienić.

 Właściwie wszystko jest na swoim miejscu, czegoś jednak ogromnie brak.

 Nic nie trwa wiecznie, nikt nie jest zupełnie wolny.

 A może był to strach przed świadomością?

 Kiedy życie wręcza nam wreszcie bukiet pięknych kwiatów, zwykle patrzymy podejrzliwie, czy między płatkami nie ukryła się osa.

 Nie zatrzymuj się, nie rozglądaj; zachowuj się, jakbyś wiedział, co robisz, a inni w to uwierzą.

 ja jeszcze ciągle czekam na ciebie
a ty nie przychodzisz

 ... dzień bez śmiechu lub dzień bez miłości jest dniem bez życia.

 Myślę, żę w każdym głębokim smutku kryje się odrobina komizmu.