Czy to tak trudno zapamiętać i wbić sobie do głowy ...
Czy to tak trudno zapamiętać i wbić sobie do głowy raz na zawsze,
że diabelskie pałace są wzniesione rękami ludzi prawych, a piekielne ulice brukowane zacnymi intencjami?
Kobiety bez towarzystwa mężczyzn więdną, a mężczyźni bez kobiet głupieją.
Miłość to słowo-kameleon. Jej kolory harmonizują z całą gamą różnych doznań. Któż może powiedzieć, mimo naszych protestów, że nie kochamy samych siebie?
Może warto zrezygnować z dobra, jeśli dzięki temu niszczy się także zło.
Miał ochotę wyjść ze swego życia tak, jak się wychodzi z domu na ulicę.
Jutro to tylko fikcyjne dzisiaj.
Zabijała mnie. To było pewne.
Ale ... do diabła!
Cudowna to była śmierć!
Będzie dobrze, chłopcy. Teraz będzie najtrudniej, a potem będzie już dobrze.
Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, kim jest; nie przez to, co ma, lecz przez to, czym dzieli się z innymi.
Przegrałam.
Czy powinnam przepraszać za to, że zapragnęłam niemożliwej miłości?
Nie, nie zrobię tego.
Miłość do Boga też wydaje się niemożliwa. Nigdy jej nie sprostamy, a mimo to Bóg zawsze będzie nas kochał.
Zawsze cię kochałam, a gdy się kogoś kocha, to kocha się całego człowieka, takiego, jaki jest, a nie takiego, jakim by się go mieć chciało.