Człowiek nie potrafi przewidzieć konsekwencji wszystkich swoich czynów.

 Być aktorem? Nie! Być rolą!

 Z władzą wiążą się przywileje.

 Sprawia mi przyjemność myśl, że może w nocy umarłem i że to właśnie jest śmierć – stan wszechogarniającego spokoju.

 Przyjaciele nie są od pocieszania, tylko od mówienia prawdy w twój zarozumiały, bezmyślny nos!

 Twoja kobiecość jest taką samą bronią, jak sztylet i trucizna.

 Chodź, połóż się obok, zresztą, po co się kochać, chcę cię rozebrać do naga, patrzeć na twoje piersi i biodra, jak skóra napina się na kostkach, jak bieleje ci i czerwienieje na zmianę splot słoneczny. Zresztą, chodź się kochać.

 W każdym życiu wybiorę ciebie. Tak, jak ty zawsze wybierałeś mnie. Na zawsze.

 Gdy jest bardzo smutno, to kocha się zachody słońca.

 Idziesz albo umierasz, taki jest morał tej opowiastki.

 W dzisiejszych czasach edukację traktuje się nie mniej bałwochwalczo niż w przeszłości.