Lubię być sam, ale nie znoszę samotności.

 Każdy z nas nosi w sercu wiele wilków: miłość, gniew, odwagę, strach.... Przeżyją tylko te, które nakarmisz.

 Na życie bowiem, podobnie jak na obrazy, należy patrzeć z odległości czterech kroków.

 Nic tak człowieka nie rujnuje jak brak wiary w siebie.

 Ludzie samotni to najpodlejsi kłamcy.

 Nie czujemy się kochani, dopóki choć jedna osoba na ziemi nie pozna nas dogłębnie. Takimi, jakimi jesteśmy naprawdę a nie takimi jakimi chcielibyśmy być.

 Cierp w milczeniu, żołnierzu.

 Tacy młodzi - powiedział w końcu - a z tak wieloma toczą bój.

 Jakże trudno na tym świecie człowiekowi zrozumieć drugiego człowieka.

 Wszyscy każdego dnia przemierzamy
niebo i wszyscy brniemy przez piekło.

 Za to mógłbym zostać potępiony na zawsze. Za to mógłbym poświęcić wszystko.