Lubię być sam, ale nie znoszę samotności.
Lubię być sam, ale nie znoszę samotności.
Udostępnij:
Inspiracje:
- Człowieku - ozwał się duch - jeżeli masz w piersi serce,
a nie kamień, nie wypowiadaj tych słów bezmyślnych i obmierzłych,
póki się sam nie przekonasz, kim jest i gdzie żyje ten nadmiar ludności.
Czyżbyś miał prawo rozstrzygać, którzy ludzie powinni żyć, a którzy umrzeć?
Być może w oczach Boga mniej zasługujesz na to, aby żyć,
niźli miliony istot podobnych temu dziecięciu biednego człowieka.
Chryste! Że też słuchać muszę, jak marny robak, żerujący na liściu,
uskarża się na nadmiar żywności pośród swych współbraci,
co głodni pozostają w pyle ziemi!
Wierzyć, że jest się wspaniałym i stopniowo przekonywać się, że nie jest się wspaniałym. Starczy roboty na jedno ludzkie życie.
Kto czyta miedzy wierszami znajduje to co chce.
Próbuję wmówić swojemu sercu, że ma nie chcieć tego czego mieć nie może.
Nie wiem. Tylu rzeczy w życiu się nie dowiemy.
No cóż, mogło być gorzej, ale też mogło być dużo lepiej.
Nie ma to jak szkoła, gdy chodzi o wdrożenie uwielbienia dla wielkich geniuszów!
Takie jest życie. Ludzie są mili tylko wtedy, kiedy węszą jakąś korzyść.
Gdy tylko człowiek staje się
w czymś mistrzem, winien zostać uczniem w czymś innym.
W życiu potrzebujesz inspiracji albo desperacji.