
I nie wierzę, że nie żyjesz. Musisz żyć, skoro wciąż ...
I nie wierzę, że nie żyjesz. Musisz żyć, skoro wciąż cię czuję.
To był jeden z tych snów, które przenikają do przestrzeni między sekundami i dowodzą, ze sen rządzi się własną fizyką, czas kurczy się albo puchnie, całe życia przemijają w mgnieniu oka, miasta płoną w proch między jednym a drugim trzepotem powiek.
Miłość to najlepszy ze wszystkich drogowskazów,
ale objawia się często w nieoczekiwany sposób.
To żenujące, że wszyscy idziemy przez życie, ślepo akceptując to, iż jajecznica musi być kojarzona wyłącznie z porankami.
Tak świt nam blaknie w światło dnia.
Wszystko, co złote, krótko trwa.
Zwykli ludzie nie wiedzą, ile dla kogoś zamkniętego znaczą książki.
Czasem trzeba coś poświecić,
goniąc za snem…
Głupota to cecha wrodzona. Bardzo trudno ją naśladować.
Piękno nie jest wynalazkiem człowieka.
Wszystko ma konsystencję oprócz mnie. Ja gdzieś zniknąłem.
Nigdy nie byłem orędownikiem wojny, chyba że służyła ona pokojowi.