Kiedy umrę, wszystko co moje, będzie Twoje, poza marzeniami.

 [...] ty nie jesteś kobietą: ty jesteś wyzwaniem.

 Czas przeznaczony na rekonesans nigdy nie jest stracony.

 Tańcz, kiedy śpiewa księżyc i nie płacz z powodu kłopotów, które jeszcze nie nadeszły.

 Są tacy, co okradną nawet wiejski kościółek. I są tacy, co oddadzą ostatni grosz dla chorego.

 Jakże splątaną tkamy sieć, gdy
pierwsze kłamstwo idzie w świat.

 Często popularność człowieka za życia objawia się po jego śmierci.

 Może ludzie przestali po prostu szanować przestrzeń osobistą, cenny czas? Zarzucają się nawzajem nawałem słów, żądają na nie natychmiastowej odpowiedzi, a potem dziwią się, że dzień jest za krótki.

 Musisz bardzo oddalić się od ludzi, zanim zaczniesz właściwie słuchać.

 Nic tak nie męczy jak głupota, z chwilą kiedy uznało się ją za mądrość.

 Kiedy los nam nie sprzyja, w głębi serca wszyscy jesteśmy egoistami.