Za słabi by żyć. Ale dość silni by upierać się ...

 Zawsze znajdą się ludzie skłonni wierzyć w to, co mają do powiedzenia złe języki.

 Ból i wspomnienia wystarczały, żeby infekować na wieki.

 Dorastać, to znaczy popełniać błędy, ale nie można bać się żyć.

 Rozłąka jest dla miłości tym, czym wiatr dla ognia - małą gasi a wielką roznieca.

 Najmroczniejsze umysły skrywają się za fasadą najzwyklejszych twarzy.

 Mamy chronić się nawzajem, ale nie przed wszystkim. Nie przed prawdą. Oto co znaczy kogoś kochać, ale pozwolić mu być sobą.

 
-Czesiek: A na ch*j mnie ten kaktus?! (Wyrzuca kaktus przez okno).
Rozlega się dźwięk alarmu samochodowego.
-Kuba: Chyba rozwalił pan komuś bryczkę.
-Czesiek: Nauczy się parkować w garażu, hy, hy. A ty, koleżko... Cii! Cicho, cicho... Ku*wa, to chyba mój!

 Nie zamierzam przepraszać za to, jak żyję.

 Lepiej zaliczać się do niektórych, niż do wszystkich.

 Ból był zbyt wielki, by myśleć, prawie zbyt wielki, by oddychać.