Gdy się puszcza latawce - myśli wędrują wraz z nimi.

 Jeszcze będziemy mieli czas żeby myśleć jak dorośli.

 Ale nie w tym rzecz, żeby być bez strachu. To niemożliwe. To nauka, jak kontrolować strach i jak być od niego wolnym, w tym sęk.

 A potem zacznę żonglować śnieżkami w piekle.

 (...) ludzie mają wrodzony talent do wybierania właśnie tego, co dla nich najgorsze.

 O miłości wiemy niewiele. Z miłością jest jak z gruszką. Gruszka jest słodka i ma kształt. Spróbujcie zdefiniować kształt gruszki.

 Ten kraj to nic dobrego. Rozszarpujemy się tu wzajemnie na strzępu.

 Człowiek może i powinien całym sercem cieszyć się swoim życiem. Jest ono przecież dobrym, Bożym darem, który stał się jego udziałem. Lecz trzeba pomyśleć także o tym, że nie mamy tutaj stałego miejsca i że wszelka wspaniałość tej ziemi, szczególnie bogactwo i sława, są przemijające.

 Żywiołem naszym jest wieczysta niedojrzałość.

 Na świecie są gorsze rzeczy niż bycie ponownie szczęśliwą.

 Wszystkie chwile świata padają trupem, bo właśnie się ocknęły i zrozumiały, że nigdy nie będą takie ważne jak ta.