Trzeba żyć, zanim zacznie się pisać.

 Zdajemy sobie sprawę, że przymus trwania przy życiu stanowi katorgę samą w sobie.

 A z emocjami jest jak z kolorami, trudno je opisać.

 To, że się jest przeciwko złu, nie czyni nas dobrymi.

 Tu spoczywa ten, czyje imię pisane było na wodzie.

 Życie to gra hazardowa dla odważnych.

 (...) punkty widzenia lekarza i pacjenta nie mają ze sobą nic wspólnego.

 Mam wrażenie, że aby udokumentować stan mojej psychiki trzeba było ściąć przynajmniej dziesięć drzew.

 Nie mogłam znieść uczciwości. Powiedział mi zbyt wiele nieprzyjemnych prawd na mój własny temat, a coś twardego, mrocznego, co żyje we mnie, nie mogło znieść światła.

 Jak spodziewać się rozmowy od serca z kimś, kto serca nie ma?

 Poezję pisze się łzami, powieść krwią, a historię rozczarowaniem.