Dążąc wciąż ku dorosłości marnujemy dar młodości

 „Brakuje mi miłości i tamtej dziewczyny, którą byłaś. Brakuje mi uczucia, jakie mi dawałaś, ale ja mam resztkę nadziei, że takie uczucie jeszcze mnie dopadnie, niech będzie wtedy jak wściekły pies rzucający się do gardła, niech mnie nawet zagryzie, ale jeszcze raz chciałbym je przeżyć, chciałbym czerwone ślepia tego psa znowu zobaczyć”.

 Wybaczenie to jedno,

zapomnienie to coś
zupełnie innego.

 Serca przepełnione miłością nigdy daleko od siebie nie odejdą.

 Mam coś w środku co kopie jak skurwysyn.

 Pesymizm to przywilej człowieka, który myśli.

 Zakłada się, że miejsca, w których żyjemy, w końcu upodabniają się do nas.

 Czas jest tylko sposobem myślenia.

 "Jak to miło móc zwalić wszystko na przeznaczenie"

 Po dziewiąte:
Życie jest nic niewarte
Po dziesiąte:
Może jest wiersza warte?

 Nie można poważnie planować przyszłości, odrzucając przeszłość.