Każdy jest zobligowany do działania. Każdy ma swój los.

 Pozwolę ci odejść. Jeśli zostaniesz.

 Rozumiesz wieczność, ale nie doceniasz, jak wiele może zmienić chwila w wieczności.

 Nawet dobrzy ludzie czasami popełniają błędy i podejmują złe decyzje. Od czasu do czasu każdy potrzebuje pomocy.

 Początek i koniec są jednym.

 Sprawa była tak przezroczysta, że wszyscy sobie o nią łeb rozwalali.

 Rzeczywistość się pomału w świat zmieniała ideału, daj mi teraz marzyć, daj!

 Tak wiele potrafimy zazdrościć ludziom, choćby urody, wiedzy. To smutne, bo w gruncie rzeczy nie doceniamy tego, co mamy.

 Prawdziwe uczucia nie miały ceny.

 Czasami ludzie się nie odzywają dlatego, że nie mają nic do powiedzenia, a czasem dlatego, że mają aż nazbyt wiele.

 Żałować własnych doświadczeń to zatrzymać swój rozwój. Wyrzekać się ich, to wkładać kłamstwo w usta swego życia. To tyle zaprzeczać własnej duszy.