Najważniejszą rzeczą w komunikacji jest słuchanie tego, czego nie powiedziano. W człowieku jest coś więcej niż to, co jest manifestowane w jego pojawieniu się i czynach. Jest on kimś więcej niż suma jego doświadczeń.
Nie jesteśmy na tyle mądrzy, żeby przewidzieć wszystko, ani na tyle młodzi, żeby zapomnieć o wszystkim. Jesteśmy towarzyszami podróży, nikt z nas nie jest lepszy od drugiego. Każdego z nas obciąża przeszłość, zniechęca przyszłość i ogranicza teraźniejszość.
Często spotykam tę osobę, którą powinienem być, i myślę do siebie: to jest ta prawdziwa osoba, którą mogę stworzyć, jeżeli pracuję nad sobą.
Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, kim jest; nie przez to, co ma, lecz przez to, czym dzieli się z innymi.
Mamy dwoje oczu: jedno oddali zbyt wiele, a drugie zbyt bliskie, aby mieć jasność widzenia, i dojmują nas, zanim jeszcze zdołamy spostrzec przelotne cienie.
Czasami tęskni się za osobą, której się nie zna, a nie za tą, którą się zna. Tęsknota ta jest nieuzasadniona, ale nie można jej zignorować.
Traktuj innych tak, jak chciałbyś, aby ciebie traktowali. To jest sedno Prawa i Proroków.
Czym jest człowiek? Zbiorem okoliczności. Gdzie nie będzie okoliczności, tam nie będzie człowieka. Czy to nie dziwne, że człowiek jest drobnym pyłem, którym wstrząsa zima, bieda i nieszczęście?
Ludzie są jak szyby w oknach: świecą, dopóki słońce świeci, ale gdy zapada mrok, ich prawdziwe piękno zostaje objawione tylko, jeśli wewnątrz znajduje się światło.
Nie ma dzieci - są ludzie. Dzieciństwo jest tylko wiekiem, etapem, krokiem rozwoju człowieka. Francuz-grec-pies-łyżka-róża-małe-dziecko - każde słowo jest kategorią, a nie definicję. Dziecko nie jest niedokończonym człowiekiem,słońcem niepełnowartościowym!
