Starożytne Mądrość
Usquam nemo, quia nemo bonus nisi discit. Unde discere non nobis solum nati sumus sed aliquid dare.
Starożytne mądrości łacińskie podkreślają znaczenie nauki i dzielenia się wiedzą.
Stultum facit fortuna, quem perdere vultkogo los chce zgubić, tego głupcem czyni.
In magnis et voluisse sat estw rzeczach wielkich wystarczy chcieć.
Non vitae sed scholae discimus. Nie uczymy się dla życia, ale dla szkoły.
Qui non est adversum vos, pro vobis estkto nie jest przeciwko wam, ten jest z wami.
To uniknęcie błędu, a nie odkrycie prawdy, jest to, czego powinniśmy szukać, kiedy rozważamy każdą materię; to jest droga do mądrości.
Multum, non multa(dużo, a niewiele)dużo pod względem jakości, mało podwzględem ilości.
Vir sapit qui pauca loquitur. To znaczy, mądry jest ten, kto mówi mało. Często należy to interpretować jako radę, aby mniej mówić, a więcej słuchać.
Veni, vidi, vici. Przybyłem, zobaczyłem, zwyciężyłem. Miłość zwycięża wszystko, zatem ulegnijmy zwycięstwu miłości. Przyjazń to jedna dusza zamieszkująca dwa ciała.
Non scholae sed vitae discimus. Nie dla szkoły, lecz dla życia uczymy się. To nie tylko sentencja życiowa, ale przede wszystkim mądrość, która pomaga zrozumieć, dlaczego edukacja jest tak ważna.
Cum tacent, clamant(milcząc wołają)milczenie jest wymowniejsze od mowy.