Starożytne Mądrość

 Est modus in rebus(mają rzeczy swą miarę)wszystko ma swoje granice.

 Prawdziwa mądrość jest rozumieć, co rzeczywiście jest ważne. Od siebie wymagać wiele, od innych niewiele, a od zdarzeń niczego.

 Potius sero quam numquamlepiej późno niż wcale.

 Non scholae sed vitae discimus. Co oznacza, że nie uczymy się dla szkoły, ale dla życia. Błędem jest traktowanie edukacji wyłącznie jako przygotowania do zawodu, a nie do całego życia.

 Odi profanum vulgus et arceonienawidzę ciemnego tłumui trzymam się odeń z daleka.

 Cogito, ergo sum. Dum spiro, spero. Carpe diem. Credo quia absurdum est. Homo sum, humani nihil a me alienum puto.

 Non omnis moriar, multaque pars mei vitabit Libitinam: usque ego postera crescam laude recens, dum Capitolium scandet cum tacita virgo.

 Asinus ad lyramosioł przy lirze;pasuje jak wół do karety.

 Non hoc obstat, quod dicitur, obstat; sed quod verum est, istud maxime obstat: ‘Deus meus, quarto errorem meum videris, et nihil agis?’. Quo modo nihil ago? Non ego feci caelum, et terram, et mare, et omnia quae in eis sunt?

 Non scholae sed vitae discimus. Nie dla szkoły, ale dla życia uczymy się. To wyrażenie kładzie nacisk na praktyczną stronę wiedzy i edukacji.