Starożytne Mądrość
Usquam nemo, quia nemo bonus nisi discit. Unde discere non nobis solum nati sumus sed aliquid dare.
Starożytne mądrości łacińskie podkreślają znaczenie nauki i dzielenia się wiedzą.
Non scholae, sed vitae discimus, quod est ultimum vitae cursum est. Non est enim in libro, sed in vita vor dem.
Non omnia possumus omnes. Vivamus, mea Lesbia, atque amemus, rumoresque senum severiorum omnes unius aestimemus assis!
Quem di diligunt, adolescens moriturwybrańcy bogów umierają młodo.
Gallus in suo sterquilinio plurimum potestkogut tylko na własnym gnojowisku dużo może.
Errare humanum est, sed in errare perseverare diabolicum. Zgadza się, błędy są rzeczą ludzką, ale niepojęte jest upieranie się przy błędach.
Nomina sunt odiosanie należy wymieniać nazwisk.
Non est argumentum bonitas rei propter existentiam, sed est beneficentia, quia vivimus, gratia et existentiis etiam in rebus minutissimis.
Animam debet(winien duszę)zadłużony po uszy.
"Per aspera ad astra. Perfer et obdura, dolor hic tibi proderit olim. Serenus esto." To znaczy: "Przez ciernie do gwiazd. Wytrwaj i znoś, ten ból ci kiedyś posłuży. Bądź pogodny."
Potius sero quam numquamlepiej późno niż wcale.