Początkiem dobrych czynów jest wyznanie ...

 Lepiej rozumieć mało, niż rozumieć źle.

 Noc niesie ukojenie i dodaje nam sił. W obliczu jej ogromu nasze codzienne zmartwienia pierzchają jakby zawstydzone swą małością.

 Wiele się wydarzyło, choć niewiele zmieniło.

 Bądź wdzięczny za wszystkich trudnych ludzi w Twoim życiu. Oni sprawili, że wiesz kim nie powinieneś być.  

 Nie wzywaj nocą pomocy. Jeszcze pobudzisz sąsiadów.

 Jest czas milczenia i czas mówienia.

 Starość ma uzbierane zapasy życia najtajemniej w rozmaitych kryjówkach, jak skarby u skąpca ukryte, które na ostatnią chowa potrzebę i które wydaje powoli i najoszczędniej.

 Nie ma się czego wstydzić, matko. Przecież każdy z nas ma tyłek.

 Jak strumienie i rośliny, dusze także potrzebują deszczu, ale deszczu innego rodzaju: nadziei, wiary, sensu istnienia. Gdy tego brak, wszystko w duszy umiera, choć ciało nadal funkcjonuje.
Można wtedy powiedzieć:
„W tym ciele żył kiedyś człowiek”.

 Rzadko jednak zaprzątam sobie tym
głowę. Co za różnica, jaka jest prawda, przecież dzięki niej nie zdobędę jedzenia.