Umarł przywalony resztkami feudalizmu.

 Trzeba żyć, zanim zacznie się pisać.

 Jego głos daje poczucie bezpieczeństwa wreszcie czuje się zakotwiczona w teraźniejszości.

 Tak, w życiu raz świeci słońce, raz pada deszcz - to jest jego smak, prawdziwy smak.

 Jim westchnął ciężko jak dentysta zmartwiony stanem uzębienia pacjenta.

 Nowe cienie, coraz mroczniejsze, gęstnieją nad tym królestwem.

 Wasze dzieci nie są waszymi dziećmi. Są synami i córkami powołanymi do życia przez Życie. Przychodzą przez was, ale nie z was. I choć są z wami, do was nie należą.

 Noc niesie ukojenie i dodaje nam sił. W obliczu jej ogromu nasze codzienne zmartwienia pierzchają jakby zawstydzone swą małością.

 Bez wyobraźni człowiek jest jak proch i pył.

 Jeżeli chcecie znać moje zdanie, muzyka t język pamięci.

 Boże, daj mi samotność, bo nienawidzę ludzi.