Umarł przywalony resztkami feudalizmu.

 Czas jest najlepszym nauczycielem, ale nieczęsto ma dobrych uczniów.

 Życie jest sztuką, której nikt z nas nigdy do końca nie zdąży się nauczyć. Wciąż uczymy się, jak być mądrzejsi, silniejsi, lepsi. Uczy nas pokory, cierpliwości i wytrwałości. Uczy nas także, że nawet najcięższe chwile są przemijające.

 Każda sekunda życia jest warta kilku milionów lat pamięci.

 Przypadek to tylko ogniwo w łańcuchu konieczności.

 Ludzie są jak węzełki: nie wiadomo,
co się w nie zbierze i czy dadzą się rozplątać.

 Dopóki jedna rasa gnębi drugą, nie ma miejsca na pokój.

 Kto niszcząc siebie goni na ustroń i zbutwiałe serce zanosi do popiołów, temu, na pewno, na końcu nie przyszła godzina, lecz kres życia i samotności.

 Strach przed śmiercią jest warunkiem woli przeżycia.

 Jeśli fakty są ze sobą sprzeczne, oznacza to, że niektóre z nich nie są faktami.

 Póki słońce będzie błyszczeć na niebie,
życie nigdy całkiem nie poszarzeje.