Kochałam go bardzo mocno - odparła. - Lecz jeszcze bardziej ...

 Nie wchodź w niejasną rolę z życiem,
które zdziera z nas nasze maski.

 Jestem zmęczony, szefie. Zmęczony
wędrówką, samotnie jak jaskółka w deszczu.
Zmęczony tym, że nigdy nie miałem przyjaciela,
żeby powiedział mi skąd, gdzie i dlaczego idziemy.
Głównie zmęczony tym, jacy ludzie są dla siebie.
Zmęczony jestem bólem na świecie, który czuję i
słyszę... Codziennie... Za dużo tego. To tak, jakbym
miał w głowie kawałki szkła. Przez cały czas.

 Zbyt stary jestem, by tylko się bawić,zbyt młody jeszcze, by nie pragnąć niczego.

 Tylko ten nie popełnia błędów,kto nic nie robi.

 Nie ma złych zakrętów. Tylko ścieżki, o których nie wiedzieliśmy, że są nam przeznaczone.

 Nie ma niczego, co mógłbym nazwać 'sensem życia'. Sens jest w chwili. Pewnie, że warto jest stworzyć sobie jakieś cele, jakieś marzenia. Ale one się zmieniają. Żyjemy tu i teraz, nie ma sensu zatruwać sobie życia przeszłością lub przyszłością.

 ,,Dlaczego mimo tego że się staramy inni tego nie zauważają,nie doceniają... a może poprostu udają że tego nie widzą tylko po to by nie mieć względem Ciebie jakichkolwiek zobowiązań''

 Życie jest jak rower. Aby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.

 Odkąd tu jesteś, czuję się jak na wojnie.

 Wśród nicnierobienia oszaleć i załamać się.